Sıvazlı Tanrı Pundu

bugün çıktım yolumdan yol öğretirmiş algılısına bana fena göz kırptı güneş, dedim tanrı var mı lan acaba? dip sesli bir slovmoşın efekti eklendi rüzgara adımlarımda miroğlu etkisi içimde yuvarlanan ekoseli vahi öz bağırması giderek ağırlaşan bir –bediya! uyuşturulmuş imgeler ve gergin malafatımla çıktım sokağa güneşin vi(yay)p(i) kırpışmasını butlu bir hatunun yüzeyinden anladım sana yazacağım aşk şiirini bugün de erteledim yol parası hariç nem varsa yine dalgaya yatırdım geçince inime almadan duj bile, bir cigaralık yaptım heyz ayağına sikiyordu cebimizi torbacılar, dağlandım sonra birtakım illüzyon işleri, bir tutam felsefe ve ritmik akrobasi; akabinde tedirgin bir huzur bol konu atlamalı, hasede kurumlu feriştah meseleleri… düşmeden kustum yine oyuğuma şiir ama bakma senin aşk şiirin yine kaldı arafta affet çok umut kalmadı bu tarafta aradığın teşekküllü prenslik yok benim fıtratımda mübalağa, müp-âlâ, bu kısmı nü bağla! çıktım yolumdan bugün, ne geceyi bekledim ne gün aşağıda da yukarıda da aynı zulüm aman be aman, kopsun solduğu yerden gülüm aksattım sedef ilaçlarımı, tüm gece bir iddia kuponuyla uğraştım sonra kızdım kendime, halden düşmüş gövdeme en çok babama ve kaderime, anlayamadım ben ne sikim bir uğraştım? vakit bu dünyada nakitti bende ikisi de erişimsiz doğum lekesi elekçibaşı müdürüm geç kaldım diye laf etti düşünülüyordun bu sırada beynimde kadim düşüşlerle seni kavramak, sırtımın hiç kaşıyamadığım yerindeki mayhoş gıdıklanma tanrı şayet bir yerlerde takılıyorsa ve anlatıldığı üzre yüce bir mahluksa tam punduna yerleştirmiş ben garibi ne yapsam açılmıyor algılarım dedim ya bugün yoldan çıktım.

Yiğit Ergün