Hasta Mira'nın Son Çığlıkları

Nasıl istiyorsan öyle artık Hem ki kimlerin neleri ne sandığı Taa eski çağlar ya da yeni zaman Jestler ve miniklikler Zorbalığı uzaklıkların Koşuşturmacaları yatılan yatakların Süpürge sesleri ıslak saçların üzerinde Makas izleri kopuk düşüncelerde Barok bir devirden kopup gelen Ey koca mira Niye çöktün yemyeşil geceye Beklenilen pencerelerin altı Kramplı yüzülüş narin deride Kim şu denen bilinçaltı Unutulmayan düşüşler Ya da bilinen Son demleri zamanın Var mı bir anlam şeylerin içinde Yoksa benim mi tükeniyor zamanım Bütün hasletin kalan dışında Ter kokuları ve işporta tezgahları Hafif meşrep kadınlarca çığlık Azınlığın içindeki çokça çoğunluk Yok olandaki sanrı Sokağın uzaklığı Kaldırımlara kurulan tuzaklar Var mı bi anlam şeylerin içinde Yahut mira sen söyle Tamamen de olsa dışında Sözcüklerin içindeki sır Avuçların içindeki kir Bilinçteki şu koca kor Söner değil mi zamanı gelince Haydi mira Günde en az bir kere söyle Niçin Niçin böyle var bir bilmece Çözemeyen mi benim sence Herşeysellikten uzakçasına Değineceğim gör İnan Bil Yaşa Ölme Mira bana bak Denedim diyeceğim -hem de ölmeden önce- Bir gün ben de

Samowzki